Ένα κάταγμα αγκώνα, λόγω της πολυπλοκότητας της άρθρωσης, απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή τόσο κατά τη συντηρητική όσο και κατά τη χειρουργική αντιμετώπιση. Μπορεί να αφορά ένα από τα τρία οστά (βραχιόνιο, κερκίδα, ωλένη) ή και τα τρία οστά. Συνήθως περικλείεται και η αρθρική επιφάνεια, επομένως αποτελεί έναν τραυματισμό που χρήζει άμεσης αντιμετώπισης. Προκαλείται συνήθως από την πτώση στο προτεταμένο χέρι ή στα πλάγια πάνω στον αγκώνα. Συνοδεύεται από έντονο πόνο και αδυναμία κίνησης, ενώ πολύπλοκοι τραυματισμοί μπορεί να συνοδεύονται από παραμόρφωση της άρθρωσης του αγκώνα.

Η άρθρωση του αγκώνα σχηματίζεται από τρία βασικά οστά, το βραχιόνιο οστό, την κερκίδα και την ωλένη. Η άρθρωση του αγκώνα έχει την ιδιαιτερότητα, ότι σε μικρό χώρο εμπεριέχει πολυάριθμα νεύρα (κερκιδικό, ωλένιο, μέσο), αγγεία (βραχιόνιος, κερκιδική, ωλένια αρτηρία) και τένοντες (άπω κεφαλή δικεφάλου βραχιόνιου μυός).

Η διάγνωση γίνεται με απλές ακτινογραφίες, και όπου είναι απαραίτητο με αξονική ή μαγνητική τομογραφία, με σκοπό την καλύτερη επιλογή θεραπείας.

Τα κατάγματα αυτά εμπεριέχουν σχεδόν πάντα την αρθρική επιφάνεια, γι’αυτό και απαιτείται η χειρουργική τους αποκατάσταση, με ακριβή ανάταξη και σταθεροποίηση με ειδικές ανατομικές πλάκες και βίδες. Μία ειδική υποκατηγορία αποτελούν τα κατάγματα των κονδύλων/ επικονδύλων σε παιδιά, τα οποία χρειάζονται ιδιαίτερη προσοχή κατά την αποκατάστασή τους, λόγω της παρουσίας του αυξητικού χόνδρου.

Πλεονεκτήματα χειρουργείου:

• Αποκατάσταση αρθρικής επιφάνειας, καλύτερη κινητικότητα
• Άμεση κινητοποίηση της άρθρωσης του αγκώνα, αποφυγή συγκάμψεων/ δυσκινησίας
• Σταθεροποίηση κατάγματος, περιορισμός άλγους

Κίνδυνοι:
Κατά την επέμβαση αυτή πρέπει συνήθως να εντοπισθεί και να προφυλαχθεί το ωλένιο νεύρο , το οποίο βρίσκεται εντός του χειρουργικού πεδίου.

Τα κατάγματα του ωλεκράνου εμπεριέχουν σχεδόν πάντα την αρθρική επιφάνεια, γι’ αυτό και απαιτείται η χειρουργική τους αποκατάσταση. Ανάλογα με τη μορφή του κατάγματος προτιμάται η σταθεροποίηση με μεταλλικές βελόνες και σύρματα ή με ανατομική πλάκα και βίδες.

Πλεονεκτήματα χειρουργείου:

• Αποκατάσταση αρθρικής επιφάνειας, καλύτερη κινητικότητα
• Άμεση κινητοποίηση της άρθρωσης του αγκώνα, αποφυγή συγκάμψεων/ δυσκινησίας
• Σταθεροποίηση κατάγματος, περιορισμός άλγους

Κίνδυνοι:
Κατά την επέμβαση αυτή πρέπει να προφυλαχθεί το ωλένιο νεύρο , το οποίο βρίσκεται εντός του χειρουργικού πεδίου.

Τα κατάγματα αυτά προκαλούνται μετά από πτώση επί του άνω άκρου όταν αυτό βρίσκεται σε έκταση. Ανάλογα με τη μορφή και την παρεκτόπιση του κατάγματος (κατηγοριοποίηση κατά Mason) επιλέγεται και η κατάλληλη θεραπευτική προσέγγιση.

Κατάγματα που αφορούν μικρό τμήμα της κεφαλής, χωρίς παρεκτόπιση αντιμετωπίζονται συντηρητικά. Μετά από μία μικρή περίοδο ακινητοποίησης (περίπου 1 εβδομάδα), αρχίζει η προσεκτική κινητοποίηση του αγκώνα.

Στις υπόλοιπες περιπτώσεις απαιτείται χειρουργική επέμβαση με σταθεροποίηση με ειδική πλάκα ή με ειδικές βίδες. Στην περίπτωση των καταγμάτων αυτών δεν απαιτείται αφαίρεση των υλικών οστεοσύνθεσης.

Πλεονεκτήματα χειρουργείου:

• Αποκατάσταση αρθρικής επιφάνειας
• Άμεση κινητοποίηση της άρθρωσης του αγκώνα, αποφυγή συγκάμψεων/ δυσκινησίας

Κίνδυνοι:
Κατά την επέμβαση αυτή πρέπει συνήθως να εντοπισθεί και να προφυλαχθεί o κλάδος του κερκιδικού νεύρου, ο οποίος βρίσκεται εντός του χειρουργικού πεδίου.