Ρήξεις τένοντα τετρακεφάλου/ επιγονατιδικού τένοντα

Οι κακώσεις του εκτατικού μηχανισμού του γόνατος, μπορεί να αφορούν ή τον τένοντα του τετρακεφάλου μυός, είτε τον επιγονατιδικό τένοντα. Συνήθως προκαλούνται μετά από πτώση πάνω στο λυγισμένο γόνατο. Χαρακτηριστικά εμφανίζονται με οξύ πόνο με αδυναμία έκτασης του γόνατος, ενώ ψηλαφητικά παρατηρείται κενό πάνω ή κάτω από την επιγονατίδα.

Ρήξεις Περιφερικού Τένοντα Δικεφάλου Μυός

Ο περιφερικός τένοντας του δικεφάλου μυός είναι ιδιαίτερα σημαντικός όχι μόνο για την κάμψη του αγκώνα αλλά και για τη στροφή του χεριού (βίδωμα/ ξεβίδωμα). Οι ρήξεις του μπορεί να οφείλονται σε οξύ τραυματισμό, συνήθως όμως προϋπάρχει κάποιου βαθμού φθορά. Συνήθως ο ασθενής αναφέρει ξαφνικό πόνο στον αγκώνα, ο οποίος χαρακτηριστικά εμφανίστηκε κατά την προσπάθεια άρσης βάρους. Κλινικά εμφανίζεται με πόνο στον αγκώνα, δυσκολία κάμψης του αγκώνα και στροφής του αντιβραχίου. Ψηλαφητικά παρατηρείται ένα κενό στον αγκώνα, ενώ η κοιλιά του δικεφάλου μυός (ποντίκι) μπορεί να μετατοπιστεί προς τα πάνω, σε σχέση με την υγιή πλευρά.

Διάγνωση

Η διάγνωση γίνεται συνήθως κλινικά σε συνδυασμό με μια απλή ακτινογραφία. Ενίοτε, η διάγνωση επιβεβαιώνεται μέσω μαγνητικής τομογραφίας, με σκοπό να αναζητηθεί και το ακριβές ύψος στο οποίο βρίσκεται το άκρο του τένοντα.

Αντιμετώπιση

Η αντιμετώπιση της ρήξεως του τένοντα του δικεφάλου μυός καθορίζεται από τη θέση στην οποία βρίσκεται το άκρο του τένοντα. Στην περίπτωση που αυτό έχει εγκλωβιστεί στον αγκώνα και αφορά ασθενή μεγάλης ηλικίας και περιορισμένης δραστηριότητας, μπορεί αν αντιμετωπιστεί συντηρητικά με ακινητοποίηση του αγκώνα για 6- 8 εβδομάδες.

Στις υπόλοιπες περιπτώσεις απαιτείται χειρουργική αποκατάσταση. Η αντιμετώπιση γίνεται μέσω καθήλωσης του τένοντα στο οστό μέσω ειδικών ραμμάτων με μεταλλικές άγκυρες, που εμβυθίζονται στο οστό. Μετεγχειρητικά απαιτείται χρήση νάρθηκα ενώ παράλληλα ξεκινά φυσιοθεραπευτική αγωγή.